Rak skóry wyleczalny jest prawie w 100%, a nowotwór trzonu macicy w 75%. Sprawdź, co to jest wskaźnik przeżyć i z którymi nowotworami można przeżyć wiele lat. Poniżej lista najlepiej rokujących nowotworów. Które nowotwory można wyleczyć? Lista najlepiej rokujących nowotworów Rozwój medycyny i odpowiednio wczesna wykrywalność niektórych nowotworów wyraźnie zwiększyły wskaźniki przeżyć. Dla danego nowotworu określany jest zazwyczaj wskaźnik przeżyć 5-letnich, który wskazuje, jaki procent osób żyje dłużej niż 5 lat od momentu postawienia diagnozy. Informacja o wskaźniku przeżyć 5 lub 10-letnich nie oznacza wcale, że pacjenci nie żyją dłużej. Wynika to tylko z faktu, że badani chorzy przez tyle czasu byli obserwowani. Według statystyk długość życia u 70% chorych na nowotwór wydłużyła się o 5 lat, w porównaniu do danych sprzed 20 lat. Czas ten zależy głównie od typu nowotworu. Które nowotwory najłatwiej wyleczyć? Najlepiej rokujące nowotwory Rak skóry – wyróżnia się dwa główne jego typy: raka podstawnokomórkowego i kolczystokomórkowego. Pierwszy nie daje przerzutów, a skuteczną metodą leczenia jest chirurgiczne usunięcie zmiany. Odsetek przeżyć 5-letnich sięga tu 100 proc. Rak kolczystokomórkowy rzadko daje przerzuty odległe, a odsetek przeżyć 5-letnich wynosi ok. 90 proc. Rak tarczycy jest najczęstszym nowotworem gruczołów wydzielania wewnętrznego. Odsetek 5-letnich przeżyć dla raków tarczycy ogółem w Polsce wynosi ok. 85 proc. Rak jądra zwykle dotyka młodych mężczyzn. W ostatnich latach liczba zachorowań rośnie, ale skuteczność chemioterapii jest bardzo wysoka. Odsetek przeżyć 5-letnich dla Polski wynosi ok. 84 proc. Rak piersi to najczęstszy nowotwór złośliwy u kobiet. W Polsce średni wskaźnik przeżyć 5-letnich wynosi 75 proc. Rak trzonu macicy, zwany też rakiem endometrium, atakuje głównie kobiety w wieku pomenopauzalnym. Choroby nie wykrywa badanie cytologiczne. Konieczne jest badanie histopatologiczne materiału pobranego z jamy macicy. Odsetek przeżyć 5-letnich w Polsce nie odbiega od średniej europejskiej. W pierwszym stopniu zaawansowania 5 lat przeżywa 75 proc. pacjentek, w pozostałych stopniach zaawansowania odsetek ten spada do 60 proc. Ziarnica złośliwa (chłoniak Hodgkina) – do niedawna taka diagnoza była wyrokiem śmierci. Obecnie rak ten jest zaliczany do dobrze rokujących, ponieważ wraz z postępem chemioterapii i rozwojem nowych schematów leczenia stał się chorobą potencjalnie wyleczalną, a osoby, które przeżyły ponad 15 lat po leczeniu, umierają zwykle z innego powodu niż ziarnica. W Polsce odsetek przeżyć 5-letnich wynosi u kobiet ok. 78 proc., natomiast u mężczyzn ok. 72 proc. U pacjentów zdiagnozowanych w I i II stadium choroby odsetek ten sięga 95 proc. Ostra białaczka limfoblastyczna – najliczniejszą grupę chorych stanowią osoby do 18. roku życia. Z danych za 2010 r. wynika, że dłużej niż 5 lat żyje 90 proc. pacjentów. Z nowotworem można żyć długo i aktywnie Szanse na wydłużenie życia chorych na nowotwory rosną z roku na rok, ponieważ coraz bardziej dostępne są terapie wycelowane bezpośrednio w komórki nowotworowe, a lekarze z coraz większą precyzją potrafią dobierać leczenie do indywidualnych potrzeb chorego. Nawet chorym, u których doszło do wznowy bądź przerzutów, można zaproponować kolejne leczenie. Oczywiście, niektórzy przegrywają, ale coraz więcej mamy przykładów, że z nowotworem można długo i aktywnie żyć. miesięcznik "Zdrowie"
Wiele chorób zaczyna się dosyć niewinnie, a dodatkowo wiele z nich ma te same objawy, co mocno utrudnia postawienie prawidłowej diagnozy. Przykładowo ból gardła lub kaszel zwykle nie jest powodem do zmartwień, jednak zdarza się, że jest objawem czegoś poważniejszego, na przykład raka gardła. Termin ten tak naprawdę odnosi się do raka, który atakuje jedną lub więcej części
Nowotwory tarczycy występują stosunkowo rzadko, stanowią zaledwie 1 proc. wszystkich nowotworów złośliwych. Dzielą się na kilka typów, które charakteryzują się różnym tempem wzrostu, różnym stopniem złośliwości i co za tym idzie, także różnym rokowaniem. Lepiej rokuje rak brodawkowaty i pęcherzykowy, gorzej rdzeniasty, a najbardziej złośliwy jest rak anaplastyczny. Rokowanie w raku tarczycy zależy od typu raka gruczołu tarczycowego oraz zaawansowania choroby nowotworowej. Raki tarczycy są guzami stosunkowo rzadkimi. Większość zmian lokalizowanych w obrębie tarczycy okazuje się zmianami niezłośliwymi, jedynie kilka procent guzków ma charakter tarczycy wywodzi się najczęściej z komórek pęcherzykowych tarczycy. Rzadziej występuje rak rdzeniasty, który wywodzi się z komórek C wytwarzających rokowanie w raku tarczycy jest dobre. Świadczy o tym fakt, że pomimo obserwowanego w ostatnich latach wzrostu zachorowalności na raka tarczycy, liczba zgonów z powodu tej choroby utrzymuje się na stałym, stosunkowo niskim poziomie. Jakie jest rokowanie w raku tarczycy?Rokowanie należy w dużej mierze od zaawansowania choroby nowotworowej i czasu, jaki upłynął od diagnozy do wdrożenia odpowiedniego leczenia. Podstawowym kryterium jest również rozpoznanie typu raka, ponieważ niektóre raki tarczycy mają łagodniejszy przebieg, inne są bardziej zjadliwe. Również w przypadku stwierdzenia przerzutów do licznych, dużych i odległych węzłów chłonnych, rokowania są nieprzychylne. Istotnym czynnikiem, który również wpływa na rokowania, jest stopień wrażliwości guza na radioterapię. Jeśli guz jest podatny na podaż radiopromiennego jodu, szanse na wyzdrowienie pacjenta znacznie BRODAWKOWATY TARCZYCY: to rak tarczycy występujący najczęściej, rośnie wolno, a ewentualne przerzuty występują w węzłach chłonnych, rzadziej w płucach. Rokowanie w przypadku raka brodawkowatego tarczycy jest dobre. RAK PĘCHERZYKOWY TARCZYCY: podobnie jak rak brodawkowaty, rozrasta się wolno. Przerzuty występują rzadko i lokalizują się w węzłach chłonnych, a odległe w płucach i kościach. Rokowanie przy wczesnym rozpoznaniu jest dość raki tarczycy (brodawkowaty, pęcherzykowy), po odpowiednim leczeniu (operacyjnym i uzupełniającym leczeniu jodem promieniotwórczym), rokują bardzo dobrze. Szacuje się, że 10-letnie przeżycie w raku brodawkowatym wynosi ponad 90 proc., a w raku pęcherzykowym od 85 do 90% proc. W przypadku chorych z nowotworem o niskim stopniu zaawansowania (małe zmiany ograniczone do tarczycy) możliwe jest całkowite RDZENIASTY TARCZYCY: powstaje ze szczególnych komórek znajdujących się w tarczycy – komórek C. Jest dziedziczny nawet w 1/4 przypadków. Przerzuty odległe są najczęściej do wątroby, kości i płuc. Rokowanie w przypadku raka rdzeniastego jest niepewne — w przypadku, gdy rak jest właściwie leczony, dziesięcioletnie przeżycie wynosi od 80 do 90 proc. Natomiast brak właściwego leczenia powoduje niekorzystny przebieg choroby z rozsiewem i zgonem zwykle w ciągu kilku lat od rozpoznania ANAPLASTYCZNY TARCZYCY: charakteryzuje się bardzo szybkim rozrostem, jest wyjątkowo złośliwy i bardzo groźny. Przerzuty w przypadku raka anaplastycznego pojawiają się wcześnie, komórki rakowe rozprzestrzeniają się drogą krwi oraz układu chłonnego. Rokowania są niestety niekorzystne, od pojawienia się pierwszych objawów do zgonu, niezależnie od podjętego leczenia, mija zwykle nie więcej niż 6 do 12 rak tarczycy jest uleczalny?Wczesne wykrycie raka tarczycy i prowadzenie odpowiedniego leczenia w wielu przypadkach prowadzi do pełnego wyleczenia lub uzyskania remisji choroby. Wyjątkiem jest rak anaplastyczny, który źle rokuje. Warto jednak wiedzieć, że nawet wyleczony rak tarczycy, pozostawia nieodwracalne zmiany w organizmie. Całkowite usunięcie tarczycy, co jest podstawą leczenia raka, powoduje, że organizm przestaje sam produkować hormony tarczycy, które do tej pory stymulowały pracę całego ciała. Aby uniknąć poważnych konsekwencji, pacjent musi do końca życia przyjmować hormony tarczycy w odpowiednich dawkach. Brak tarczycy prowadzi do objawów niedoczynności tarczycy. Pacjenci po leczeniu mogą zatem mieć problemy ze snem, obniżone ciśnienie krwi, depresję, osłabioną pamięć, poczucie zmęczenia, anemię, zaburzenia metabolizmu i wiele innych objawów, przy czym wiele z nich można złagodzić, przyjmując hormony tarczycy w formie tabletek. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Warto wiedzieć, że rak krwi a dieta nie mają szczególnego powiązania, jeśli oczywiście dieta jest różnorodna i zbilansowana. Rak jelita grubego czy rak okrężnicy są pod tym względem znacznie bardziej uciążliwe, ponieważ wymagają ścisłego przestrzegania zaleceń lekarskich. Fot. pathdoc / Opublikowano: 16:47Aktualizacja: 10:42 Rak języka to nowotwór złośliwy. Najczęściej występuje u mężczyzn po 60. roku życia, którzy palą papierosy i nadużywają wysokoprocentowego alkoholu. Pierwsze objawy zwykle są niespecyficzne, co sprawia, że choroba rozpoznawana jest późno, a to przyczynia się do pogorszenia rokowania chorych. Jakie są objawy raka języka? Rak językaRak języka: przyczynyPierwsze objawy raka językaObjawy raka językaJak wygląda leczenie nowotworu języka?Rak języka – przerzuty a rokowania Rak języka to jeden z powszechnych nowotworów złośliwych jamy ustnej. Najczęstszym typem histopatologicznym jest rak płaskonabłonkowy. Głównymi czynnikami ryzyka tego nowotworu jest: wieloletnie palenie papierosów, nadużywanie wysokoprocentowego alkoholu (a zwłaszcza współwystępowanie tych dwóch czynników). Przy raku języka pierwsze objawy są niespecyficzne, w związku z czym bywają lekceważone przez pacjentów lub leczone jako inne schorzenie. Niestety, rak języka, nawet we wczesnym zaawansowaniu, daje przerzuty do węzłów chłonnych szyi i przerzuty odległe (płuca, wątroba). Późne rozpoznanie nowotworu języka znacznie pogarsza rokowanie chorych. Rak języka: przyczyny Podstawowe czynniki, które odgrywają największą rolę w patogenezie raka języka, to palenie papierosów i innych wyrobów tytoniowych oraz spożywanie nadmiernej ilości wysokoprocentowego alkoholu. Najgroźniejsze jest połączenie obu tych czynników, gdyż mikrouszkodzenia błony śluzowej spowodowane przez alkohol ułatwiają penetrację szkodliwych substancji zawartych w dymie papierosowym. W krajach, w których popularne jest żucie tabaki (głównie część krajów azjatyckich), ten czynnik także odgrywa znaczną rolę w rozwoju nowotworu języka. Drugim bardzo istotnym czynnikiem ryzyka jest zakażenie wirusem HPV. Rak, który wykazuje korelację z tym wirusem, pojawia się częściej u osób młodszych, które nie palą i nie nadużywają alkoholu. Wirus brodawczaka ludzkiego jest szeroko rozpowszechniony i obecnie zwraca się dużą wagę do badań przesiewowych i szczepień w jego kierunku. Pozostałe czynniki mają znaczenie drugorzędne. Należą do nich: niedbałość o higienę jamy ustnej, spożywanie bardzo ostrych potraw, używanie protez, które w wyniku złego dopasowana podrażniają śluzówkę. W obrębie języka występują również zmiany śluzówkowe, które określane są mianem stanów przedrakowych. Ich obecność sprzyja rozwojowi nowotworu złośliwego, ale nie ma całkowitej pewności, że przy tego typu zmianach rak się rozwinie. Należą do nich: erytroplazja, leukoplakia, liszaj płaski i włóknienie podśluzówkowe. Pierwsze objawy raka języka Pierwsze objawy raka języka są dość niespecyficzne. Najczęściej zaobserwować można zmianę na języku, która może być zlokalizowana w jego dowolnej części. Może mieć postać czerwonej lub białej plamki, zgrubienia śluzówki, nadżerki, owrzodzenia. Początkowo pacjenci nie kojarzą jej z chorobą nowotworową, a ze stanem zapalnym czy aftą. W związku z tym lekceważą ją lub podejmują nieadekwatne do stanu leczenie. Zdarza się również, że lekarze w pierwszej kolejności włączają antybiotyk lub lek przeciwgrzybiczy. To przedłuża właściwe rozpoznanie, a zatem pogarsza rokowanie. Objawy raka języka Zmianie na języku często towarzyszą dolegliwości bólowe. Mogą one występować podczas przełykania czy przy dotyku. Ból może promieniować do ucha. Pozostałe objawy zależą od wielkości guza oraz od obecności przerzutów, najczęściej do węzłów chłonnych szyi. Mogą pojawić się trudności w jedzeniu i połykaniu, w związku z tym pacjenci tracą na wadze. Rozrastający się guz ogranicza ruchomość języka, zatem występują również problemy w mówieniu. Czasem może pojawić się szczękościsk i ślinotok. Jeżeli guz obejmuje nasadę języka i schodzi do gardła dolnego, występuje chrypka, czasem nawet duszność. Owrzodziałe zmiany mają tendencję do podkrwawiania, zatem może dochodzić do krwioplucia. W przypadku obecności przerzutów do węzłów chłonnych szyi widoczny jest guz na szyi. Jak wygląda leczenie nowotworu języka? Leczenie raka języka zależy od stopnia zaawansowania choroby. O sposobie leczenia decyduje konsylium onkologiczne, w skład którego wchodzą: laryngolog, onkolog, radio- i chemioterapeuta. Podstawową metodą leczniczą jest wycięcie zmiany wraz z marginesem zdrowych tkanek oraz operacja węzłowa szyi. Powstały ubytek języka zaopatruje się przez miejscową plastykę albo przeszczepiony z innej okolicy ciała płat skórno-mięśniowy. Po zabiegu często konieczna jest radioterapia. Dla niektórych osób radioterapia stanowi leczenie podstawowe. Chemioterapia wykorzystywana jest rzadko, ma większe znaczenie przy rakach związanych z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego. Rak języka – przerzuty a rokowania Przy raku języka rokowanie uzależnione jest od stopnia zaawansowania. Niestety, ponieważ nowotwory te wykrywane są późno i zwykle w stadium, kiedy występują już przerzuty do węzłów chłonnych szyi, rokowanie nie jest zbyt pomyślne. Szacuje się, że pięcioletnie przeżycie wynosi około 50 proc. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Jakub Ciesielski Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Rak pęcherza moczowego to jeden najczęściej występujących nowotworów złośliwych u osób po 50. roku życia. Rozpoznaje się go trzykrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet. Nowotwór pęcherza moczowego charakteryzuje się różnorodnym przebiegiem, stopniem złośliwości, głębokością naciekania i tempem rozwoju choroby. Do czynników ryzyka pojawienia się choroby należąCo to jest rak przełyku? Rak przełyku to nowotwór złośliwy rozwijający się w przełyku. W zależności od typu komórek, z których wywodzi się ten nowotwór, może mieć budowę płaskonabłonkową (ta postać rozwija się przede wszystkim w górnej i środkowej części przełyku) lub gruczołową (w dolnej części przełyku). Jakie są czynniki ryzyka zachorowania na raka przełyku? W Polsce główne czynniki ryzyka to palenie tytoniu i spożywanie alkoholu – dotyczy to przede wszystkim raka płaskonabłonkowego. W przypadku raka gruczołowego rozwijającego się w dolnej części przełyku istotnym czynnikiem ryzyka jest tzw. refluks żołądkowo-przełykowy, w którego następstwie może dojść do zniszczenia prawidłowego nabłonka występującego w przełyku i zastąpienia go przez inny typ nabłonka (tzw. metaplazja jelitowa albo przełyk Barreta), a następnie do rozwoju raka w obrębie tego nieprawidłowego nabłonka. Jakie są objawy raka przełyku? Rak przełyku przez długi czas przebiega bezobjawowo. Dolegliwości pojawiają się, kiedy dojdzie do zwężenia przełyku, które powoduje utrudnione połykanie pokarmów – najpierw stałych, a następnie płynnych. Najczęstsze objawy do trudności z przełykaniem pokarmów stałych (tzw. dysfagia), niezamierzone zmniejszenie masy ciała i ból towarzyszący połykaniu kęsów pokarmu (tzw. odynofagia). Rzadziej występuje duszność, kaszel, chrypka i ból w klatce piersiowej za mostkiem. Postęp choroby prowadzi do niedożywienia i wyniszczenia, niedoborów pokarmowych. Jeśli w przebiegu raka przełyku dojdzie do przerzutów, występują wtedy objawy związane z narządem, który został zajęty przez przerzuty. Dzieje się tak w przypadku znacznego zaawansowania choroby, np. może dojść do powiększenia się węzłów chłonnych, zwłaszcza nad lewym obojczykiem, powiększenia wątroby. W jaki sposób rozpoznaje się raka przełyku? Kiedy pacjent zgłasza się do lekarza, podając objawy wskazujące na występowanie raka przełyku, oprócz zebrania wywiadu oraz zbadania pacjenta, lekarz kieruje na badania dodatkowe, które są niezbędne do potwierdzenia lub wykluczenia rozpoznania. Najważniejszą metodą diagnostyczną, które umożliwia lekarzowi obejrzenie wnętrza przełyku jest endoskopia. Badanie do polega na wprowadzeniu przez usta do przełyku wąskiej giętkiej rurki, za pomocą której lekarz może obejrzeć błonę śluzową przełyku oraz – w razie potrzeby – pobrać materiały do badania mikroskopowego. Podczas endoskopii często stosuje się specjalne metody ułatwiające lekarzowi dostrzeżenie wczesnych zmian nowotworowych w obrębie nabłonka wyścielającego wnętrze przełyku (np. użycie odpowiedniego barwnika lub obrazowanie z użyciem światła o odpowiedniej długości fali). W diagnostyce guzów przełyku stosuje się także ultrasonografię endoskopową (tj. endoskop wyposażony w głowicę ultrasonografu). Dzięki temu można ocenić budowę ściany przełyku (w tym także głębokość, na jaką sięga guz przełyku; możliwa jest również ocena, czy guz ten wychodzi poza ścianę przełyku i – być może – sięga do sąsiednich narządów; za pomocą endosonografii można także ocenić okołoprzełykowe węzły chłonne, a nawet wykonać ich biopsję!). To bardzo istotne informacje, na ich podstawie bowiem dokonuje się tzw. oceny zaawansowania miejscowego raka. W diagnostyce raka przełyku ocenia się także jamę brzuszną (zwykle wykonuje się USG brzucha) oraz płuca (RTG klatki piersiowej). Badania te, wykonywane rutynowo w przypadku oceny zaawansowania większości nowotworów złośliwych, pozwalają ustalić, czy doszło do utworzenia przerzutów odległych w płucach, wątrobie i innych narządach. Inne badania obrazowe wykonuje się w zależności od potrzeb – często korzysta się zwłaszcza z tomografii komputerowej klatki piersiowej i szyi. W jaki sposób leczy się raka przełyku? Metoda leczenia raka przełyku zależy od lokalizacji, czyli odcinka przełyku, w którym nowotwór się rozwinął, jego typu histologicznego (rak płaskonabłonkowy lub gruczołowy) i zaawansowania. W przypadku wszystkich postaci raka, które rozwinęły się w piersiowym lub brzusznym odcinku przełyku, leczenie z wyboru to operacja. Polega ona na wycięciu przełyku – zazwyczaj konieczne jest jednoczesne otwarcie klatki piersiowej i jamy brzusznej, czasem wykonuje się także dodatkowe cięcie na szyi. Po wycięciu przełyku brakujący odcinek przewodu pokarmowego zastępuje się zazwyczaj przesuniętym do klatki piersiowej żołądkiem albo odpowiednio przygotowanym fragmentem jelita grubego lub cienkiego. Jeśli pacjent z powodu innych chorób towarzyszących nie może zostać zoperowany, wówczas leczenie polega zwykle na zastosowaniu radiochemioterapii. W przypadku raka rozwijającego się w szyjnej części przełyku leczeniem z wyboru jest nie operacja, a radiochemioterapia. U pacjentów, u których doszło do zwężenia przełyku w stopniu uniemożliwiającym przyjmowanie pokarmów, wykonuje się udrożnienie zwężonego odcinka za pomocą odpowiednich narzędzi (np. tzw. stentów, czyli rozprężających się rurek wykonanych z metalowej siatki). Stosuje się także inne metody, takie jak elektrokoagulacja, terapia laserowa lub koagulacja argonowa. W rzadszych, bardziej zaawansowanych przypadkach można wykonać także zabieg wytworzenia tzw. gastrostomii przezskórnej, czyli połączenia żołądka ze skórą, dzięki czemu pacjent może być odżywiany. Jak wspomniano, chorzy na raka przełyku są zwykle wychudzeni – niedostateczny stan odżywienia bardzo istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych, dlatego tak istotne jest przedoperacyjne przygotowanie żywieniowe. W przypadku raka przełyku o niewielkim zaawansowaniu i lokalizacji innej niż szyjna, leczenie rozpoczyna się od operacji. Jednak w przypadku większego zaawansowania wyjściowego zaleca się, aby leczenie operacyjne poprzedzić skojarzoną radiochemioterapią. Należy jednak zaznaczyć, że wciąż trwają badania nad właściwą sekwencją leczenia chorych na raka przełyku. Nie ulega jednak wątpliwości, że – z wyjątkiem raka szyjnego odcinka przełyku – najważniejszym etapem leczenia jest operacja wycięcia przełyku. Jakie jest rokowanie u chorych na raka przełyku? Ze względu na to, że choroba zostaje zazwyczaj rozpoznana dopiero w zaawansowanym stadium, większość pacjentów przeżywa tylko kilka miesięcy. Średni odsetek przeżyć 5-letnich wynosi 5–10%.
KnDwkf. 410 165 198 423 382 463 81 123 291czy rak gardła jest wyleczalny
