Ucz mnie, jak być posłusznym Bogu i realizować Jego plany. Oddaję Tobie Matko Kościół i świat, Ojczyznę i bliskich. Pomagaj mi zło dobrem zwyciężać. Chcę wynagradzać za swoje grzechy i grzechy świata oraz za wszystko, co rani Twe Niepokalane Serce – modlitwą, cierpieniem i umartwieniem. Maryjo przyjmij moje oddanie. Jest to nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi ustanowione przez Boga, zapowiedziane przez Matkę Bożą w Fatimie 1917r. podczas drugiego objawienia się trójce pastuszków: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. Wtedy Maryja powiedziała „ Bóg chce ustanowić nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca”. Szczegóły dotyczące tego nabożeństwa przekazała Matka Boża s. Łucji podczas objawienia się jej 8 lat po zakończeniu objawień fatimskich r. w klasztorze w Pontevedra. „ Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć kolejnych miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię św., odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut towarzyszyć mi będą w rozważaniu tajemnic różańcowych w intencji zadośćuczynienia.” Odprawianie tego nabożeństwa, jak wynika z przesłania Matki Bożej, polega na wypełnieniu czterech warunków: Spowiedź– można odprawić nawet kilka dni wcześniej, aby być tyko w stanie łaski uświęcającej. Ważne jest, by tak przed spowiedzią, jak i w dziękczynieniu po spowiedzi, wzbudzić w sobie intencję święta– należy przyjąć w sobotę. Jednak w wyjątkowych okolicznościach, jeśli zezwolą na to kapłani, można Komunię św. Przyjąć w następnym dniu tj. w niedzielę. Ważne jest, by wzbudzić w sobie intencje wynagradzającą przed i po przyjęciu Komunii medytacja– ma to być piętnastominutowe rozważanie wydarzeń z życia Jezusa i Maryi według tajemnic różańcowych ( jednej lub kilku). Przed rozpoczęciem medytacji wskazane jest odmówienia modlitwy Anioła z Fatimy „ O Boże mój, wierze w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników”. Na zakończenie medytacji można odmówić Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi: „O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen”. Dla osób odprawiających to nabożeństwo indywidualnie pomocą w medytacji mogą być pierwszosobotnie rozważania zamieszczane w „ Naszym Dzienniku” z piątku poprzedzającego pierwszą sobotę miesiąca, w miesięczniku „Różaniec”. Medytacja przeprowadzana jest również w Radiu Maryja w sobotę o godzinie Pierwszosobotnie rozważania opracowywane są również przez Sekretariat Fatimski w Zakopanem na Krzeptówkach. Różaniec– należy odmówić jedną część Różańca. Przed Różańcem, w celu wzbudzenia intencji, można odmówić modlitwę: „Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić Różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym Różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego”. Intencja– każdy z czterech warunków ma być odprawiony w intencji wynagradzania za bluźnierstwa i zniewagi, jakich doznaje Niepokalane Serce Maryi oraz o łaskę nawrócenia grzeszników ( nie można dodawać żadnych innych intencji). Rodzaje bluźnierstw i zniewag: Obelgi przeciwko Niepokalanemu Jej Jej Bożemu przez które usiłuje się wpoić w serca dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść wobec Nieskalanej które znieważają Maryję w Jej świętych wizerunkach. W kolejnych miesiącach wynagradzamy za jedną spośród pięciu zniewag w kolejności ustalonej przez Pan Jezusa. Obietnica– otrzymanie łask potrzebnych do zbawienia i pokój dla świata. Zachęcamy wszystkich parafian do praktykowania tego nabożeństwa. Niech to będzie nasz prezent dla św. Jana Pawła II na setną rocznicę urodzin, którą obchodzić będziemy w maju On sam to nabożeństwo praktykował i innych zachęcał. Praktykując to nabożeństwo z miłości do Maryi, możemy usuwać ciernie raniące boleśnie Jej Niepokalane Serce, uratować wiele dusz przed piekłem i uprosić pokój dla świata. Bądźmy wszyscy razem przy Niepokalanym Sercu Maryi naszej Matki, patronki naszej parafii, w pierwsze soboty miesiąca. Zachęcamy Róże Różańcowe i całe rodziny do odpowiedzi na apel Maryi. W naszym parafialnym kościele odprawiane jest to nabożeństwo wynagradzające w pierwsze soboty miesiąca przed Mszą św. wieczorną. Propozycja odprawienia piętnastominutowej medytacji Maryjo! Oto jesteśmy. Jesteśmy przy Tobie Niepokalana Matko, w ten najpiękniejszy dzień, który sobie wybrałaś na spotkanie ze swoimi dziećmi. Przyjmujemy Twoje zaproszenie do wynagradzania za grzechy i prosimy o łaskę nawrócenia dla wszystkich grzeszników. Nasze modlitewne spotkanie rozpocznijmy modlitwą Anioła z Fatimy: „ O Boże mój…”, „Trójco Przenajświętsza…” Uwielbiamy Cię Panie Jezu Chryste obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie. Z radością gromadzimy się przed Tobą i przed Twoją Niepokalana Matką w pierwszą sobotę maja, w dniu, w którym obchodzimy uroczystość NMP Królowej Polski. Dziś kolejny raz rozpoczynamy nabożeństwo wynagradzające pięciu pierwszych sobót miesiąca, więc wynagradzać chcemy szczególnie za bluźnierstwa przeciw Twemu Niepokalanemu Poczęciu Przeczysta Matko. Ty, Matyjo, poczęta bez pierworodnej winy nigdy nie skalałaś swej duszy żadnym grzechem. W ubiegłym miesiącu „ doszliśmy z Tobą Maryjo” nad grób, w którym Jezus, Twój syn, został pochowany. Dziś z tego samego miejsca rozpoczynamy naszą duchową wędrówkę, by towarzyszyć Ci w radości. Stajemy nad grobem, nad pustym grobem wraz z niewiastami oraz uczniami Piotrem i Janem. Z Ewangelii wg św. Łukasza:” (…) w pierwszy dzień tygodnia (niewiasty) poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu został odsunięty. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa”. Także „Piotr wybrał się i przybiegł do grobu; nachyliwszy się ujrzał same tylko płótna…”. Ciebie, Matko, nie było nad grobem. Wiedziałaś, że Twój Syn zmartwychwstanie. Do końca zaufałaś Bogu. Chociaż nie ma takiego zapisu w Ewangelii, Tradycja mówi, że byłas, Maryjo, pierwszą, która Go spotkała. Współcierpiąc z Nim, najpełniej uczestniczyłaś w radości zmartwychwstania. Tej radości pragniesz dla wszystkich swoich dzieci. Chcesz nas pozyskać dla Chrystusa. Sercem wciąż walczysz o każde ze swoich dzieci. A czy ja staram się być zawsze blisko Ciebie? (… chwila ciszy) W czasie Wniebowstąpienia Jezus błogosławi tych, których wybrał i umiłował. Każe im oczekiwać obietnicy Ojca- darów Ducha Świętego. Trudno wypowiedzieć, co działo się w Twoim Sercu Najświętsza Matko, kiedy Pan Jezus udzielał ostatniego błogosławieństwa, po czym „rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.” Ty, Maryjo, wraz z uczniami trwałaś w nieustającej modlitwie i oczekiwaniu na ten wielki dar. W Dniu Pięćdziesiątnicy Duch Święty zstępuje w postaci ognistych języków na modlących się w Wieczerniku wraz z Tobą, Maryjo. Uczniowie wypełnieni radością prorokują, przemawiają w nieznanych im dotąd językach. Duch Święty ciągle działa w Kościele Chrystusowym jako Duch Światłości oświeca nie tylko Kościół nauczający, dając mu dar nieomylności, ale także Kościół słuchający, czyli wiernych, aby mogli wierzyć i poznawać wolę Bożą. Działa przez bezpośrednie oświecenia i natchnienia, pośrednio przez kapłanów, spowiedników, rodziców, nauczycieli, przełożonych czy też przez różne zdarzenia. Oświecaj i mnie, Duchu Święty, abym we wszystkich sprawach szła za Twoim natchnieniem i nie przeszkadzała Twojemu działaniu poprzez rozproszenia, pychę, upór, oziębłość i grzechy. Czy często modlę się do Ducha Świętego? (… chwila ciszy) W Tajemnicy Wniebowzięcia widzimy zasypiającą Najświętszą Dziewicę w otoczeniu umiłowanych uczniów Pana. Jako pierwsza z ludzi zostałaś wzięta do nieba wraz z duszą i ciałem. Matko, nie tylko oczekujesz na nas w Domu Naszego Ojca, lecz nieustannie zabiegasz o to, abyśmy weszli do chwały Jego Królestwa. W ostatniej tajemnicy chwalebnej widzimy Cię, Maryjo, ukoronowaną na Królową nieba i ziemi. Bóg, koronując Cię, przekazuje Ci władzę nad ludźmi i aniołami. Bóg wywyższył Cię, Maryjo, dlatego że nigdy niczego nie zatrzymałaś dla siebie. Wszystko, co otrzymałaś od Stwórcy, pomnażałaś, służąc z miłością. Maryjo, nasza Matko i Królowo, wzywasz nas do aktu wynagradzania Twemu Niepokalanemu Sercu. Czy potrafię przyjąć z prostotą Twoje wołanie o praktykowanie nabożeństwa, od którego zależy los świata? W chwili ciszy pomyślę, co mogę zrobić dla Ciebie Maryjo, moja Matko i moja Królowo. Jak jest moja odpowiedź na Twoją prośbę? (… chwila ciszy) Na zakończenie medytacji oddajmy się Niepokalanemu Sercu Maryi. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. Dziękujemy Ci Matko za tę chwilę spędzoną przy Twoim Niepokalanym Sercu. Niech Serce Twe Niepokalana zatryumfuje na świecie! Parafianka
Tobie oddaję się i powierzam i jestem pewny, że nie zawiedziesz mnie w czasie i w wieczności. Amen. Modlitwy Codziennego Ofiarowania Panie Jezu Chryste, Ty przez swoje Boskie Serce, bogate w miłosierdzie, wylałeś na cały świat miłość swego Ojca jako uświęcający żar Ducha Przenajświętszego.
Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych. Maryjo! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy: O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników. Uwielbiamy Cię Panie Jezu obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie. W tym dniu przeżywając wigilię Zesłania Ducha Świętego, w pierwszą sobotę pierwszego miesiąca, chcemy szczególnie wynagradzać za obelgi przeciwko Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Chcemy z uwagą i miłością kontemplować niezwykłe dzieło Ducha Świętego, jakim było i jest Niepokalane Serce Maryi. W litanii do Najświętszego Serca Jezusa wyznajemy, że „Serce Jezusa (zostało) w łonie Dziewicy Maryi przez Ducha Świętego utworzone”. Czy w inny sposób zostało ukształtowane Niepokalane Serce Maryi? Również ono jest dziełem Ducha Świętego, a Maryja ten wielki dar przyjęła z miłością. Zanim Duch Święty napełnił Apostołów i dał im szczególny udział w zbawczej misji Jezusa Chrystusa, wcześniej napełnił Maryję, wybraną na Matkę Syna Bożego, która stała się Królową Apostołów. Wpatrując się w Niepokalaną, pełną Ducha Świętego, lepiej rozumiemy słowa Jezusa o bluźnierstwie przeciw Duchowi Świętemu. Kto wyśmiewa lub poniża Niepokalane Poczęcie Maryi, ten występuje przeciw Duchowi Świętemu, gdyż to On obdarzył Maryję szczególnymi łaskami i On uzdolnił Ją do godnego spełniania powierzonej Jej misji. Jej Niepokalane Serce cierpi niejako podwójnie. Grzechy ludzi bolą Ją osobiście jako kochającą Matkę. Bolą Ją również dlatego, że jest Ona w pełni świadoma, iż kto Ją poniża i wyśmiewa, ten poniża obecnego w Niej Ducha Świętego, a w wielu przypadkach bluźni przeciw Duchowi Świętemu. W intencji wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu Maryi w dzisiejszym nabożeństwie będziemy rozważać różańcową tajemnicę zesłania Ducha Świętego. Będziemy z wiarą przyzywać Tego, który odnawia oblicze ziemi, aby przemienił również nasze serca. Bądź uwielbiony, Duchu Święty. Jesteś pośród nas z Ojcem i Synem, jesteś z Maryją, Matką Boga i naszą Matką. Jak dwa tysiące lat temu apostołowie potrzebowali obecności Maryi i „trwania na modlitwie” wspólnie z Nią, tak i my dzisiaj potrzebujemy Jej pośrednictwa, zrodzonego z pełni Twoich darów. Przez Nią prosimy Cię, Duchu Święty, abyśmy z wiarą oczekiwali na Twoje zstępowanie na Kościół i na nas. Niech Ona nas prowadzi i niech wspiera nas swoją modlitwą. Wpatrzeni w Jej Niepokalane Serce, rozważamy różańcową tajemnicę Pięćdziesiątnicy. Wsłuchujemy się w słowa, które nam przypominają o Twojej obecności i Twoim działaniu. Rozważamy je w ciszy i z wiarą wołamy: „Przyjdź, Duchu Święty”. Chwila ciszy Z Ewangelii według św. Jana: „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, […] przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!ˮ (J20, Z nauczania św. Jana Pawła II: „Gdy Jezus mówi: «Weźmijcie Ducha Świętego!», to znaczy: weźmijcie ode Mnie to Boże życie, to Boże synostwo, które Ja przyniosłem na świat i zaszczepiłem w dziejach człowieka. Ja sam, Przedwieczny Syn Boży, za sprawą Ducha Świętego stałem się Synem człowieczym z Dziewicy Maryi, i wy również mocą tego samego Ducha macie się stawać we Mnie i przeze Mnie przybranymi dziećmi Bożymi” (Św. Jan Paweł II, Filipiny, „«Weźmijcie Ducha Świętego!», to znaczy: Przejmijcie ode Mnie to dziedzictwo łaski i prawdy, które sprawia, że stajecie się jednym Ciałem duchowym i mistycznym ze Mną. «Weźmijcie Ducha Świętego!» znaczy również: stańcie się uczestnikami Królestwa Bożego, które Duch Święty zaszczepia w waszych sercach za sprawą cierpienia i ofiary Syna Bożego, ażeby Bóg mógł coraz bardziej stawać się wszystkim we wszystkich (por. 1 Kor 15, 28)” (Filipiny, „Opisując zadanie, jakie Duch ma pełnić w Kościele, Chrystus używa bardzo znamiennych słów: «On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem». […] Duch Święty jest więc obiecany Kościołowi i każdemu wiernemu jako wewnętrzny Nauczyciel, który we wnętrzu sumienia i serca sprawia, że rozumie się to, co się wprawdzie usłyszało, ale czego nie można było pojąć” (Św. Jan Paweł II, Catechesi tradendae, 72). „Owo tchnienie życia Bożego – Duch Święty, daje o sobie znać – w swej najprostszej i najpowszechniejszej zarazem postaci – w modlitwie. Piękna i zbawienna jest myśl, że gdziekolwiek ktoś modli się na świecie, tam jest Duch Święty, ożywcze tchnienie modlitwy. Piękna i zbawienna jest myśl, że jak szeroko rozprzestrzenia się modlitwa na całym okręgu ziemi, w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, tak rozległa jest obecność i działanie Ducha Świętego, który «tchnie» modlitwę w serce człowieka” (Św. Jan Paweł II, Dominum et Vivificantem, 65). „Elżbieta przy nawiedzeniu wykrzyknęła: «Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła» (Łk 1,45). Ewangelista pisze, iż «Duch Święty napełnił Elżbietę» (Łk 1,41), gdy odpowiadała na pozdrowienie Maryi. W Wieczerniku jerozolimskiej Pięćdziesiątnicy, «wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym» (Dz 2,4). I Ta, która «poczęła z Ducha Świętego» (por. Mt 1,18), również została na nowo Nim napełniona. Cała Jej droga wiary, miłości, doskonałego zjednoczenia z Chrystusem, od tej Pięćdziesiątnicy zespoliła się z drogą Kościoła” (Św. Jan Paweł II, Audiencja generalna, Wzywajmy w cichej modlitwie Ducha Świętego. Niech zstąpi na nas, tu obecnych. Niech napełnia cały Kościół. Niech odnawia oblicze ziemi. Źródło: Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. Módlmy się z Maryją, która trwa w Wieczerniku z Apostołami i wyprasza nam dar Ducha Świętego. Modlitwa przed Różańcem Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.. Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie Pana Jezusa Jezu, Ty powiedziałeś: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem» (J11,25). Tajemnica Twojego zmartwychwstania przywraca nam wiarę w to, że można żyć, kochać i powstawać. Nie dlatego, że my, ale dlatego, że Ty tego chcesz. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica druga: Wniebowstąpienie Pana Jezusa Jezu, Ty powiedziałeś: «Ja jestem z Wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28,20). Odchodząc pozostajesz z nami. Zamieszkujesz w naszych sercach. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica trzecia: Zesłanie Ducha Świętego Jezu, Ty powiedziałeś: «Duch Święty wszystkiego was nauczy» (J 14, 26). Uczy nas wrażliwości na grzech, który rani. Uczy nas modlitwy, którą do Ciebie zanosimy. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica czwarta: Wniebowzięcie NMP Jezu, Ty powiedziałeś: «Ojcze, chcę, aby także ci, których mi dałeś, byli ze mną gdzie Ja jestem» (J 17,24). Pierwszą, wobec której spełniłeś tę obietnicę, była Maryja. Wziąłeś Ją z ciałem i duszą do nieba. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. . Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi. Tajemnica piąta: Ukoronowanie NMP Jezu, Ty powiedziałeś: «Wytrwajcie w miłości mojej!» (J15,9). Maryja wytrwała w niej najpiękniej z ludzi. Dlatego uczyniłeś ją Matką i Królową tych, których odkupiłeś na krzyżu. Bądź uwielbiony, Panie nasz i Boże. Bądź uwielbione Niepokalane Serce Maryi.
2 lut 2013. "Matko, uproś! Matko, przebłagaj! O Maryjo, Matko Boga, Przyczyn się za nami!”. Jan Paweł II o Maryi, Jej Niepokalanym Sercu i rodzinie. NIEPOKALANE SERCE MARYI "Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą". Wszyscy pamiętamy, że rocznica objawień fatimskich w 1981 roku była dniem zamachu na życie NAJŚWIĘTSZE SERCE MARYI PANNY Maryjo, to tęsknota Twojego Serca za Mesjaszem bez wątpienia przyspieszyła chwilę Jego przyjścia na ziemię. A kiedy zgodziłaś się być Matką Zbawiciela, Duch Święty ukształtował Serce Jezusa z Twojego ciała i Twojej krwi. Gdy Jezus przebywał jeszcze w Twoim łonie, napełniał Twoje Serce płomieniami miłości. Ty kształtowałaś Serce Jezusa, a On Twoje, we wzajemnej, bezgranicznej miłości. I tak trwało połączenie dwóch Serc, aż do Golgoty, kiedy konające Serce Jezusa dało nam Ciebie Maryjo za Matkę. Wówczas Jezus wyraźnie wskazał nam drogę do Swego Najświętszego Serca, która wiedzie jedynie przez Twoje Czyste Serce - Serce Matki! NOWENNA PRZED WSPOMNIENIEM NIEPOKALANEGO SERCA MARYI (codziennie można dodać własną intencję) Dzień pierwszy - 10 czerwca (Boże Ciało) Aby Kościół - Oblubienica Ducha Świętego, nasza Matka - ukazywał światu ciepło matczynego serca, które jest ratunkiem dla człowieka zagubionego w dzisiejszej rzeczywistości Każdego dnia nowenny: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu... Modlitwa Boże, Panie nasz, który uczyniłeś Niepokalane Serce Maryi mieszkaniem dla swego Syna i przybytkiem Ducha Świętego, daj nam serce czyste i uległe, abyśmy, zawsze poddani Twoim przykazaniom, kochali Cię ponad wszystko i pomagali naszym braciom w ich potrzebach. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen. Dzień drugi - 11 czerwca Aby nasi pasterze - biskupi, kapłani - byli znakiem miłości, która wszystko zwycięża, by z odwagą dawali świadectwo tej miłości Dzień trzeci - 12 czerwca Aby miłość Maryi, Królowej Polski, rozpaliła serca Polaków wypełnione egoizmem, niesprawiedliwością, pychą i obojętnością Dzień czwarty - 13 czerwca Aby ludzie starzy, chorzy, cierpiący, osamotnieni, odrzuceni doświadczyli miłości od innych - miłości nie tylko słowem, ale i czynem Dzień piąty - 14 czerwca Aby nasi bliscy zmarli doznali łaski wejścia w pełnię miłości, przygotowanej dla nas przez Jezusa mocą Jego śmierci i zmartwychwstania Dzień szósty - 15 czerwca Aby każda rodzina była oazą miłości Bożej, aby była wolna od przemocy, nienawiści, cierpienia fizycznego i moralnego Dzień siódmy - 16 czerwca Aby każdy młody człowiek odkrył piękno Bożej miłości, aby miał odwagą ją realizować, nią żyć, podjąć walkę z "miłością" tego świata Dzień ósmy - 17 czerwca Aby każdy odrzucony i osamotniony grzesznik, zniewolony przez nałogi, doświadczył łaski miłości Maryi, która prowadzi do uświadamiania sobie wciąż na nowo miłości Boga oczekującego na każdego człowieka Dzień dziewiąty - 18 czerwca Abyśmy otoczeni miłością Maryi, potrafili być tak jak Ona świadkami miłości Boga tam, gdzie jesteśmy posłani codziennie Największe tajemnice, kryje jednak w sobie Bolejące Serce Maryi. Wiedziała ona już w chwili Zwiastowania, że Jej Serce przeszyje miecz boleści oraz, że wielkie wybranie, posłannictwo i miłość muszą być utwierdzone i uszlachetniane przez cierpienie. Bóg bardzo ufał Maryi, wiedział, że potęgą tego cierpienia może uprosić wiele. Ona choć nie do końca rozumiała, "wszystkie Boże sprawy zachowywała i rozważała w swoim sercu". (por. Łk 2,10). Najwięcej duchowego cierpienia przyniosły Świętej Panience następujące wydarzenia, które nazywamy: SIEDEM BOLEŚCI NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY 1. Proroctwo Symeona. 2. Ucieczka do Egiptu. 3. Utrata Jezusa na trzy dni. 4. Spotkanie z Chrystusem w drodze na Kalwarię. 5. Trwanie pod krzyżem. 6. Zdjęcie Ciała Chrystusa z krzyża. 7. Pogrzeb Jezusa. Maryja jest Najczulszą Matką, Bóg powierzył Jej opiekę nad własnym Jednorodzonym, umiłowanym Synem; a Jezus konając na krzyżu, ogałacając się ze wszystkiego, oddał nam własną Matkę - Maryję, czyniąc Ją Matką wszystkich swoich ziemskich dzieci. Ona nieustannie czuwa nad nami, prowadzi do Boga, opiekuje się tak czule - jak niegdyś opiekowała się Jezusem. Raduje się z nami i z nami cierpi. Jest najwspanialszą Matką. Pamiętajmy o Niej, kochajmy całym sercem, zaprośmy Maryję do naszego codziennego życia, a stanie się ono drogą prowadzącą wprost do Bożego Serca. Matko, coś miłości zdrojem, Przejmij mnie cierpieniem swoim, Abym boleć z Tobą mógł. Niechaj serce moje pała, By radością mą się stała Miłość, którą Chrystus Bóg. Matko święta, srogie rany, Które zniósł Ukrzyżowany, Wyryj mocno w duszy mej. Męką Syna zrodzonego, Co dla dobra cierpiał mego, Ze mną się podzielić chciej. Pragnę płakać w Twym pobliżu, Cierpiąc z Tym, co zmarł na krzyżu, Po mojego życia kres. Chcę pod krzyżem stać przy Tobie, Z Tobą łączyć się w żałobie I wylewać zdroje łez. Kiedy umrze moje ciało, Obleczona wieczną chwałą Dusza niech osiągnie raj. Amen. Panno czysta nad pannami, Niechaj dobroć Twoja da mi Płakać z żalu z Tobą współ, Bym z Chrystusem konał razem, Męki Jego był obrazem, Rany Jego w sobie czuł. Niech mnie do krwi rani zgraja, Niech mnie męki krzyż upaja I Twojego Syna Krew. W ogniu, Panno, niech nie płonę Ty mnie w swoją weź obronę, Gdy nadejdzie sądu gniew. Krzyż Chrystusa niech mnie broni, Niech mnie Jego śmierć osłoni I otworzy łaski zdrój. Kiedy umrze moje ciało, Obleczona wieczną chwałą Dusza niech osiągnie raj. Amen. Boże, Ty sprawiłeś, że obok Twojego Syna wywyższonego na krzyżu stała współcierpiąca Matka, daj, aby Twój Kościół uczestniczył razem z Maryją w męce Chrystusa i zasłużył na udział w Jego zmartwychwstaniu. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.

NIEPOKALANE SERCE MATKI BOŻEJ. Figura Matki Bożej wykonana z gipsu, malowana. Nadaje się do kapliczki zamykanej - nie powinna być bezpośrednio narażona na wpływ warunków atmosferycznych. Wysokość: 54 cm. Produkt polski. KUPUJĄC U NAS WSPIERASZ DOBROCZYNNE DZIEŁA FUNDACJI TALITHA CUM. DZIĘKUJEMY W IMIENIU NASZYCH PODOPIECZNYCH.

Tobie, o Panie, powierzam moją troskę, Ty mię podtrzymasz (Ps 55, 23)„Tak, słyszałem oszczerstwo ludu: «Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego». Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: «Może da się zwieść, tak że go zwyciężymy… », lecz Pan jest przy mnie jako potężny mocarz, dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą” (Jr 20, 10-11). Lament prześladowanego Jeremiasza rozbrzmiewa w liturgii Wielkiego Postu jako wyraz cierpień Chrystusa odrzuconego, oczernionego, znienawidzonego aż do śmierci. Lecz w przeciwieństwie do Jeremiasza Jezus nie przyzywa pomsty ani nie stara się wymknąć swoim wrogom. Jeśli Ewangelia zaznacza kilkakrotnie, że „On uszedł z ich rąk” (J 10, 39), to dzieje się tak jedynie dlatego, że jeszcze nie nadeszła godzina naznaczona przez Ojca. I w oczekiwaniu, wśród gróźb, obelg i zasadzek Żydów Jezus nie zaprzestaje głoszenia Ewangelii, więc „wielu w Niego uwierzyło” (tamże 42). On wie, że czeka Go krzyż; wie, że wypowiedzi odnoszące się do Jego boskości oraz wskrzeszenie Łazarza rozgniewają jeszcze bardziej przeciwników i przyśpieszą wydarzenia, lecz spokojnie, z królewską swobodą prowadzi dalej swoje dzieło. Podtrzymuje Go ufność w Ojcu: „Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę” (Jr 20, 12).„Tobie powierzyłem swą sprawę”. Taka jest postawa ufności wobec Boga; ona to powinna podtrzymywać chrześcijanina w godzinie cierpień i prześladowań. „Sługa nie jest większy od swego Pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować” (J 15, 20). Kto postanawia żyć szczerze Ewangelią, bronić prawdy, czynić dobrze, nie może uniknąć sprzeciwu tego świata, który przeciwstawia się Chrystusowi. Z dopustu Bożego zaś mogą się również przyłączyć cierpienia i niezrozumienie pochodzące z innego źródła, ze strony dobrych przyjaciół, krewnych czy innych, nawet najlepszych ludzi. Chrześcijanin nie gorszy się. Wie, że krzyż jest istotną cząstką dziedzictwa oraz naśladowania Chrystusa. Wie, że jak Chrystus zbawił człowieka przez krzyż, tak również człowiek wchodzi na drogę zbawienia i przyczynia się do zbawienia świata niosąc swój krzyż. O Boże, Ty zachowujesz drogę krzyża dla tych, których szczególną miłością miłujesz; im więcej ich miłujesz, tym większe utrapienia na nich zsyłasz. Myliłby się ten, kto by sadził, że Ty dopuścisz do ścisłego współżycia z sobą miłośników przyjemności, a nie cierpień… Wolą Twoją nie jest dawać nam bogactwa, rozkosze, honory i wszelkie inne rzeczy ziemskie. Nie taka skąpa jest miłość Twoja względem nas, byś nam dawał takie rzeczy!… Jeśli chcemy naprawdę przekonać się, jak obchodzisz się z tymi, którzy z głębi serca proszą Cię o spełnienie się w nich woli Twojej, zapytajmy Twojego Boskiego Syna, który zanosił do Ciebie tę prośbę w Ogrójcu… a Ty wypełniłeś ją w Nim, dając Mu boleści, męki, zelżywości i prześladowania, nakazując Mu je znosić aż do końca, dopóki życia nie dokonał przez śmierć na krzyżu. Oto co dałeś Temu, którego nad wszystkich umiłowałeś… dopóki jesteśmy na tym świecie, takich to darów nam użyczasz. A użyczasz ich wedle miary miłości, jaką nas miłujesz. Kogo więcej miłujesz, temu więcej tych darów udzielasz, kogo mniej, temu mniej, stosując się w tym do stopnia męstwa, jaki w nim widzisz, i do stopnia miłości, jaką Cię kto darzy. Jeśli miłujemy Cię bardzo, będziemy zdolni wiele wycierpieć dla Ciebie, jeśli zaś mało miłujemy, mało zdołamy cierpieć (św. Teresa od Jezusa: Droga doskonałości 18, 1. 2; 32, 6. 7). O Jezu, podajesz mi kielich tak gorzki, że moja słaba natura cofa się przerażona. Lecz nie chce odsuwać warg od tego kielicha przygotowanego Twoją ręką… Ty mnie uczysz sekretu cierpienia w pokoju… kto mówi pokój, nie mówi radość albo przynajmniej radość odczuta. Chcąc cierpieć w pokoju, wystarcza tylko chcieć tego wszystkiego, co Ty chcesz. Aby być Twoją oblubienicą, Jezu, trzeba upodobnić się do Ciebie, a Ty jesteś krwią zbroczony i cierniem ukoronowany! Jakież to dla nas pocieszające, gdy myślimy, że również Ty, Boże mocny, poznałeś nasze słabości i drżałeś na widok gorzkiego kielicha, a przecież przedtem tak gorąco pragnąłeś wychylić ten kielich aż do dna. O Jezu, ileż to nas kosztuje dać Ci to, czego żądasz! A jednak, jak wielkie to szczęście, że tyle kosztuje. Niewysłowiona to radość, gdy dźwigając nasze krzyże odczuwamy swą słabość! Jestem daleka od tego, by narzekać na ciężar krzyża, jaki mi zsyłasz, nie mogę pojąć nieskończonej miłości, która skłoniła Cię do takiego względem mnie postępowania… Im większe jest nasze cierpienie, tym większa chwała nieskończona… O Jezu, nie chcę utracić doświadczenia, jakie mi zsyłasz. Jest ono kopalnią złota, z której mogę czerpać. Pragnę zabrać się do dzieła bez radości, bez odwagi, bez siły… pragnę pracować z miłości… (Św. Teresa od Dz. Jezus: List, 63, 184, 59).O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy – Żyć Bogiem. t. I, str. 386 Maryja wybrała dzieci, aby pokazać, jak dobre jest Jej Serce.Maryja powiedziała do Łucji: "Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która doprowadzi cię do Boga".Gdy wypowiadała te słowa, otworzyła swoje dłonie i dzieci zobaczyły Serce otoczone cierniami, które wydawały się je przebijać. DlaDaDaD. 24 czerwca w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa – Polskie serca w domach lub parafiach dokonają aktu poświęcenia siebie Sercu Jezusa i Sercu Maryi. Ponawiamy uznanie Jezusa Chrystusa Królem swego serca, małżeństwa, rodziny i Ojczyzny. W naszej parafii w najbliższy piątek o godz. adoracja Najświętszego Sakramentu, ok. godz. o godz. dokonamy aktu poświęcenia, błogosławieństwo NAjświętszym Sakramentem, zakończenie Apelem Jasnogórskim. Serdecznie zapraszamy 24 czerwca 2022 r. Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu Ja oddaję i poświęcam siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Chrystusa; moją osobę i moje życie, moje uczynki, trudy i cierpienia, aby odtąd jedynie czcić, miłować i wielbić to Serce. Mocno postanawiam należeć całkowicie do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Ciebie, o Najświętsze Serce, obieram jako jedyny przedmiot mojej miłości, jako obrońcę mego życia, jako rękojmię mego zbawienia, jako lekarstwo na moją słabość, jako naprawienie wszystkich błędów mojego życia i jako pewne schronienie w godzinę mej śmierci. O Serce Jezusa pełne dobroci, bądź moim usprawiedliwieniem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie Jego sprawiedliwe zagniewanie. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam się wszystkiego ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci. Wyniszcz we mnie wszystko to, co może się Tobie nie podobać, albo sprzeciwiać. Niech Twoja czysta miłość tak głęboko przeniknie moje serce, abym nigdy nie zapomniał(a) o Tobie, ani był odrzucony(a) od Ciebie, o to błagam Cię przez Twoją dobroć. Niech imię moje będzie zapisane w Tobie, ponieważ pragnę, aby największym moim szczęściem i radością było żyć i umierać jako Twój wierny sługa. Amen. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, Ja poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. 24 czerwca 2022 r. Akt osobistego uznania Jezusa Chrystusa jako Króla i Pana Panie Jezu Chryste, Królu nieba i ziemi, Ja uznaję Ciebie Królem swego serca, małżeństwa, mojej rodziny oraz naszej Ojczyzny. Tobie oddaję cześć i uwielbienie. Przyrzekam całym dalszym życiem swoim dbać o Twoją chwałę i zawsze dziękować Ci za Twoje nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie. Uroczyście obieram Ciebie, Panie, Jezu Chryste za mojego PANA i KRÓLA, gdyż wielkie rzeczy uczyniłeś dla nas. Matkę Twoją, Niepokalaną Dziewicę Maryję ponownie przyrzekam czcić jako PANIĄ i KRÓLOWĄ naszej umiłowanej Ojczyzny. Jezu Chryste, Ty jesteś Panem nieba i ziemi. Bądź KRÓLEM mojego życia i serca, bądź Królem mojej rodziny, bądź PANEM i KRÓLEM w Polsce, Ojczyźnie naszej, w tym pokoleniu i po wszystkie czasy. Niech przez moje życie zgodne z przykazaniami Bożymi wzrasta Twoje Królestwo Pokoju, Prawdy, Sprawiedliwości i Miłości. Proszę o to Ciebie, Panie Jezu Chryste, który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
13 września 1939 r. Nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca uzyskało aprobatę kościelną i rozwija się na całym świecie. Przez to nabożeństwo wynagradzamy pięć różnych zniewag i bluźnierstw raniących Niepokalane Serce Maryi: 5. obrazę czynioną przez tych, którzy znieważają Ją w Jej świętych wizerunkach. Istotą tego
Świętujemy dwa kolejne dni z wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. Włączmy w to akt zawierzenia dwóm sercom! Niech to bedzie twoje oddanie się w niewolę Jezusa i Maryi, aby ich drogi stały się twoimi. Zobacz, ile jest zła na świecie… Jezus i Maryja potrzebują twojej woli, by wprowadzać Królestwo Boże, twoich nóg, by iść i głosić dobrą nowinę, twoich rąk, by podać rękę zabłąkanym grzesznikom. Zapewniam cię, że jeśli zawierzysz IM swoje serce, twoje życie ulegnie zmianie. Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa Oddaję i poświęcam Najświętszemu Sercu Pana naszego Jezusa Chrystusa moją osobę i moje życie, moje uczynki, troski i cierpienia, nie chcąc odtąd używać żadnej cząstki mojego jestestwa, jeno aby czcić, miłować i wielbić To Serce. Mam niezłomną wolę całkowicie należeć do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Obieram więc Ciebie, Najświętsze Serce, za jedyny przedmiot mojej miłości, za Opiekuna mego życia, za rękojmię mego zbawienia, za lekarstwo na moją ułomność i niestałość, za naprawienie wszystkich błędów mojego życia i za pewne schronienie w godzinę mej śmierci. Bądź więc, o Serce, pełne dobroci, moim przebłaganiem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie strzały Jego sprawiedliwego gniewu. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą mą ufność, gdyż wszystkiego się obawiam po mojej słabości i złości, natomiast spodziewam się wszystkiego po Twej dobroci. Zniszcz więc we mnie wszystko, cokolwiek może Ci się nie podobać albo sprzeciwiać. Niech Boska Twa miłość tak głęboko wniknie w me serce, bym nigdy nie mógł zapomnieć o Tobie ani się od Ciebie odłączyć. Błagam Cię przez nieskończoną Twą dobroć, niech imię moje będzie zapisane w Tobie, gdyż pragnę, by całym mym szczęściem i najwyższą mą chwałą było żyć i umierać jako Twój wierny sługa. Amen. Akt pochodzi z książki „Osobiste poświęcenie się Najświętszemu Sercu Jezusowemu” – zobacz książkę. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Niepokalane Serce Najchwalebniejszej Dziewicy Maryi! Pozdrawiam Cię jako Serce Matki Bożej, Matki Odkupiciela rodzaju ludzkiego, Pośredniczki wszelkich łask, władnej Królowej świata oraz mojej czułej Matki. W zjednoczeniu z Sercem Twojego Najmilszego Syna Jezusa, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: TOTUS TUUS EGO SUM ET OMNIA MEA TUA. – O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co tylko posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu, Maryjo, poświęcam życie i działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i całą moją istotę – wszystko! O Niepokalane Serce mojej Najczystszej Matki, roztocz nade mną Swoje własne królowanie i rozporządzaj mną i całą moją ofiarą według zamiarów i upodobań Bożych. O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się całkowicie na Ciebie, powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i mocą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. O Serce Panny wiernej i Ucieczki grzeszników, uczyń mnie wiernym uczniem i naśladowcą Jezusa, wzbudź we mnie wstręt do grzechu i mentalności tego świata. Obdarz mnie duchem dziecięctwa Bożego, stwórz we mnie serce czyste, odważne i mężne. Pomnażaj we mnie Boże życie zjednoczone z Trójcą Przenajświętszą, bym za Twoim orędownictwem już tu, na ziemi osiągnął taki stopień świętości, a w wieczności – taki stopień chwały, jaki Bóg mi przeznaczył od wieków. Amen. Akt pochodzi z książki „Nabożeństwo pierwszych sobót” św. bp. Józefa Pelczara – zobacz książkę. 47 głosów Oceń ten tekst! YdmC. 228 364 447 89 338 313 399 479 390

niepokalane serce maryi powierzam się tobie